Choć kochałem Cię kiedyś nad życie, dziś w rozłące musimy żyć.
Te wieczory lipcowe, gorące, długo będą w pamięci mej tkwić.

A kiedy przyjdzie godzina rozstania, popatrzymy sobie w oczy długo i bez jednego słowa pożegnania.
Idźmy.
.
.
ja w jedną stronę a Ty w drugą.
Bo taka nam już pisana jest dola, że nigdy dla nas jutro się nie ziści, wiecznie nam w poprzek stanie tajna wola, co tkliwość mieni w podmuch nienawiści.
.
.
.
A kiedy przyjdzie godzina spotkania, może w nas pamięć dawnych chwil poruszy i bez jednego słowa powitania popatrzymy sobie aż w samo dno duszy.
.
.

Kiedy lata miną, przyznasz, że nie byłam najgorszą gadziną.

Zapomnij, że kiedyś istniałam, że byłam z Tobą, że się śmiałam.
Odeszłam, choć odejść nie chciałam.
Odeszłam, choć bardzo Cię kochałam.

Gdy będzie Ci kiedyś smutno, gdy będzie Ci kiedyś źle, gdy inna Tobą pogardzi, przypomnij sobie mnie.

Zapomnij, że kiedyś istniałem.
Zapomnij, że z Tobą się śmiałem.
Zapomnij, że Ciebie kochałem.
Odszedłem choć odejść nie chciałem.
Odszedłem, bo odejść musiałem.

Najtrudniej powiedzieć "żegnaj", kiedy ktoś kogoś kocha.

Jak mijające się pociągi w życiu, tak i my szukamy swych dróg.
Może kiedyś na małej stacyjce nasze drogi spotkają się znów.

To bardzo dobrze, że już przeszło, bo nie warto wracać do tego co było kiedyś.

Kiedy żegnasz przyjaciela, nie smuć się, ponieważ jego nieobecność, pozwoli Ci dostrzec to, co najbardziej w nim kochasz.

Ciebie szukam, Ciebie chcę.
Z Tobą zawsze dobrze jest.
Ciebie widzę w moich snach, z Tobą wiążę cały świat.
Kiedy widzę Twe odbicie szukam Ciebie a jak znajdę, to zbyt wiele nie wymagam.
Tylko jedno me życzenie - zostań moim przyjacielem.

Jak się w życiu mijają pociągi, tak i my poszukajmy swych dróg.
Na maleńkiej stacyjce przyjaźni może kiedyś spotkamy się znów.

A kiedy się uśmiechasz.
.
.
Rób to tylko dla mnie.

Kiedy odchodzi przyjaciel, coś we mnie umiera.