Odwiedzę Cię we śnie, położę się koło Ciebie, zasnę przy Twym boku bardzo blisko Twego wzroku.
Bliziutko przy Twoim ciele.
Tak bardzo Cię kocham mój Aniele.

Chcę rano budzić się obok Ciebie w łóżku.
Chcę całować Cię po brzuszku.
Chcę Cię pieścić słodko tak, by nasze serca grały w jeden wspólny takt.
Pragnę szeptać Ci codzień na uszko, że Cię kocham me serduszko.

Dużo pisać by się chciało, ale czasu bardzo mało.
Piszę zatem, węzłowato - kocham Ciebie, co Ty na to?

Spójrz na moje oczy - mówią tylko prawdę, że kocham tylko Ciebie i tylko Ciebie pragnę.

Od mego żaru do Ciebie płonie wszystko.
Zapala się papieros, nie gaśnie ognisko.
Można by z mej miłości zasilić elektrownię, tak Cię kocham niewymownie.

Tak jak malutkie kotki kochają mleko, a kangury skakać daleko, w taki sam sposób ja kocham Ciebie.
Ale jak to wyrazić, nikt na świecie nie wie.

Choć płatki śniegu mkną po niebie, ja gorąco kocham Ciebie.

Kocham Ciebie myślami, całymi dniami i nocami.

Chcę Ci opowiedzieć.
.
.
tak trudno wymówić te słowa.
Bo widzisz.
.
.
ja Ciebie.
.
.
I znowu muszę od nowa.
Czy słyszysz jak serce mi bije? Tak było, tak jest i tak będzie.
Serca nie da się oszukać.
Teraz już się nie wycofam.
Bo widzisz.
.
.
Ja Cię naprawdę bardzo kocham.

Kocham Ciebie mój aniele, dzięki Tobie wciąż się śmieję.

We wszystkich mowach i w języku duszy, nad wszystkie są dwa słowa.
Jak w kroplach rosy po uszy, w nich skarb żywota się chowa.
Jak dwie perełki w oceanie życia, jak dwie gwiazdeczki na niebie, świecą nam do powicia dwa słowa - kocham Ciebie.

Wczoraj miałem na Ciebie ochote, ale dziś już nie jestem pijany.

Mam na Ciebie chrapkę jak bocian na żabkę, jak żabka na ślimaka, ślimak na robaka.
Chyba będę szlochać bo chcę się z Tobą kochać.
.
.

Języczkiem Cię połaskoczę, potem na Ciebie wskoczę, zedrę z Ciebie ubranie, szepnę do uszka kochanie, troszkę Cię popieszczę i mam nadzieję, że krzykniesz - jeszcze!