Każdy kwiat więdnie, każdy barwę zmienia, tylko jeden pozostanie, jest to kwiat wspomnienia.

A kiedy przyjdzie godzina rozstania, popatrzymy sobie w oczy długo i bez jednego słowa pożegnania.
Idźmy.
.
.
ja w jedną stronę a Ty w drugą.
Bo taka nam już pisana jest dola, że nigdy dla nas jutro się nie ziści, wiecznie nam w poprzek stanie tajna wola, co tkliwość mieni w podmuch nienawiści.
.
.
.
A kiedy przyjdzie godzina spotkania, może w nas pamięć dawnych chwil poruszy i bez jednego słowa powitania popatrzymy sobie aż w samo dno duszy.
.
.

Jeszcze długo będę odwracać głowę na dźwięk Twojego imienia.
Jeszcze długo wśród tłumu będę szukać Twojego cienia.

Rzeczy zmieniają się wokół nas, zmieniają się także i ludzie, którzy zniżają się do poziomu rzeczy, ale nie zmieniają się przyjaciele, co udowadnia, że przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego.

Nie wszystko drogie, co się świeci.
Nie wszystko złoto, co się blaskiem mieni.
Zauważ to, czego nie widać.
A to "coś" Ci życie odmieni.

Przepraszam, że moje sece nie jest z kamienia, że każe kochać Cię bez jakiegokolwiek sprzeciwu.
Przepraszam, że pozwoliłam, by moje oczy chciały na Ciebie patrzeć, bo przecież teraz wiem, że nie ma na co.
Ale najbardziej przepraszam Cię za to, że pozwoliłam na to, byś widział moje łzy, które nigdy do Ciebie nie należały.

Bez imienia i nazwiska, ja cię mocno ściskam, i przesyłam kilka słów, na tym kończę, bywaj zdrów.

Wita Cię słonko za oknem tak promieniujące jak ja dziś.
Wstawaj z łóżka szybko, bo odwiedzę Cię.

Nie rańże o Pani wiernego kochanka, który Twym imieniem dzień wita u ranka.

Budzę się z Twoim imieniem na ustach, zasypiam Ciebie wołając.

Na dobranoc buziak w policzek prawy i lewy.
Całus w Twój uroczy nosek.
I naturalnie namiętny całus w usteczka, który trwa dla mnie wieczność! Moja perełko idę spać, a wraz ze mną miłość, która promieniuje ode mnie i nadzieja na to, że będziesz obok mnie.
Kocham Cię! Dobranoc.

Tak jak promienie słońca rozprzestrzeniają swój blask, tak miłość moja rośnie do Ciebie przez cały czas.

Jesteś jak oddech ziemi, zroszonej rannym deszczem, jesteś słońca promieniem, który świeci mi jeszcze.
Jesteś jak słowik, który co wieczór przylatuje, jesteś.
.
.
I za to Ci dziękuję!

Tyś jest słońcem mych dni.
Tyś zmieniła w raj me życie.
Przy Tobie płyną chwile jak we śnie, proszę Cię - wciąż kochaj mnie!