Dlaczego tak bywa, że kochają nas ludzie, na których miłości nam nie zależy? A my kochamy tych, którym nasza miłość nie jest potrzebna?

Ktoś coś napisał, ludzie to zauważyli.
Ktoś kogoś pokochał, ludzie to zniszczyli.

Najnowsze badania dowodzą, że ludzie którzy są kiepscy w łóżku oraz miewają mało dobrego seksu, trzymają swoje komórki w prawej ręce, czytając sms-y.

Rzeczy zmieniają się wokół nas, zmieniają się także i ludzie, którzy zniżają się do poziomu rzeczy, ale nie zmieniają się przyjaciele, co udowadnia, że przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego.

Są ludzie, którzy zostając w naszym życiu na chwilę, zostawiają piękne ślady w naszych sercach.

Różnie ludzie dziś świętują: kozy pędzą, konie kują, krowy pasą i mlekują, a ja siedzę dziś na łące i śle całusy gorące.

Ludzię są jak marionetki, którę ciągle gdzieś drepczą.
Grają jak w wielkim tearze, pierwszoplanową rolę, mianowicie swoje życie.

Ludzie bliscy są sobie bliscy nawet, gdy są daleko.

Ciemna nocka, wszyscy ludzie w domkach śpią i o różnych rzeczach śnią, więc i Ty oczka zmróż i spokojnie zaśnij już.

Miłość to piękna rzecz.
Dlaczego ludzie tak nią pomiatają? Miłość to skarb prawdziwy, to szczęście, którego nie wszyscy doznają.

Wszyscy ludzie snem zaklęci, całe miasto znużył sen.
A ja siedzę i tak myślę, jak ja bardzo kocham Cię.
.
.

Są ludzie, których potrzebuję.
Są ludzie których kocham.
I są ludzie tak jak Ty, których się potrzebuje, bo się ich tak bardzo kocha.

Mów do mnie jeszcze, ludzie nas nie słyszą.
Słowa Twe dziwnie poją i kołyszą.

Kiedy świała już pogasną, kiedy wokół ludzie zasną, wtedy przyjdę Cię przytulę, ciepłą kołdrą Cię otulę no a w Twym najsłodszym śnie, szepnę słowa - KOCHAM CIĘ!