Czego pragnie Twoja dusza?.
Taki sygnał mnie nie rusza.
Może powiesz coś więcej.
.
.
chyba, że jesteś odmieńcem.

Są łzy co jak ogień palą, są serca co się nikomu nie żalą.
.
.
Są winy na które nie ma sędziego.
.
.
Więc gdy ktoś płacze.
.
.
nie pytaj Dlaczego?!

Jeśli czas goi rany, to dlaczego ciągle, kiedy Cię widzę, szwy pękają w moim sercu?

Dlaczego tak trudno jest kochać innego człowieka? Dlaczego tak trudno jest uśmiechać się przez łzy? Jak mam powiedzeć byś została jeszcze chwilę? Bo ja już nie chcę bez Ciebie być.

Dlaczego chłopcy nie widzą tych dziewczyn, które za nimi szaleją? Kochają je według humorów swych, a nas obsypują nadzieją:(

Dziękuję Ci za miłe słowa pełne obojętności, za uśmiechy nieprawdziwe kierowane w nicość, dziękuję Ci za coś czego nie było, za mało żeby liczyć się dla Ciebie, za dużo by o wszystkim zapomnieć.
.
.

Dlaczego nie potrafię zapomnieć? Dlaczego nie potrafię pokochać kogoś innego?

Mówiłeś, że kochasz - a nie kochałeś.
Mówiłeś że tęsknisz - a nie tęskniłeś.
Mówiłeś, że lubisz całować - a nie całowałeś.
Powiedz, dlaczego mnie okłamałeś?

Dlaczego tak bywa, że kochają nas ludzie, na których miłości nam nie zależy? A my kochamy tych, którym nasza miłość nie jest potrzebna?

Czegoś mi brak.
.
.
czegoś pięknego - dotyku ust, uśmiechu Twojego, Twych czułych pieszczot słodkich jak miód, oczu kochanych, dźwięku Twych słów, Twej obecności czyli Miłości

Czegoś mi brak, czegoś pięknego.
Dotyku ust, uśmiechu Twego.
Twych czułych słów, słodkich jak miód.
Oczu kochanych, szeptu Twych warg.
Twej obecności, czyli Twej miłości.

Jest coś takiego, czego pragnę, za czym po nocach szlocham, bowiem pragnę powiedzieć, jak Cię ogromnie kocham.

Posyłam kwiaty - niech powiedzą one to, czego usta nie mówią stęsknione.
Co w sercu mego zostanie skrytości, wiecznym oddźwiękiem żalu i miłości.

Tęsknota jest tym, czego nie da się ugasić.
Tak jak wiary, nadziei i miłości nie da się nasycić.