Z drogi obranej nigdy nie zawracaj.
Zawsze kochaj, milcz i przebaczaj.
Gdy Cię boleść do płaczu wzbudzi, łzy miej dla siebie, uśmiech dla ludzi.

Gdy Cię zbudzi blask słoneczka i wywleczesz się z łóżeczka, skończysz spanko, zjesz śniadanko na podwórku się spotkamy i tam dłużej pogadamy.

Nie chce Ci się wstać z ciepłego łóżeczka? Milsza jest miękka poduszeczka! Nie zbudzi Cię nawet pyszne śniadanko? Ani nawet żołnierz ze swą wyliczanką? A mój pocałunek, co przysłania mrok? Jeśli tak to proszę bardzo - duże cmok.

Już noc, wszyscy w łóżkach są, i już prawie śpią, No więc i Ty Aniołku idź już spać, By o wszystkim co najpiękniejsze i najmilsze śnić, Czyli o nas, o naszej miłości najwspanialszej, A teraz Dobranoc mówię abyś spała dobrze, A rano zbudziła się w dobrym humorze.

Nie chcę Cię zbudzić, więc po cichu wchodzę, tak jak Mikołaj przez komin wpada.
Zamiast worka z prezentami, obsypię Cię buziakami.
W tę cudną noc miej pięknych snów moc.

Zbudziło mnie ciche puk-puk do drzwi mego serca.
Nie otworzyłem, siedziałem cicho, czekając, aż odejdziesz! Bałem się odsłonić swe uczucia przed Tobą.
Udawałem, że mnie nie ma.
Gdy już Cię nie było płakałem cicho.
Wkrótce zrozumiałem, że tak mocno potrafię kochać tylko Ciebie.
Gdy znów przyjdziesz pod te drzwi nie pukaj, nie musisz.
.
.
zostawiłem je dla Ciebie otwarte.