Po co Ci rozum - przecież masz dresik.

Ptak nie potrafiący śpiewać, słońce bez promieni, noc bez księżyca, to jak miłość bez zrozumienia i wierności.

Me serce krwawi, gdy Ty się mną bawisz.
Mogłeś być inny, lecz okazałeś się winny.
Twoje spojrzenie działało na mnie jak ukojenie, lecz teraz zrozumiałam że nie warto sobie robić nadziei, bo to tylko zwykłe marzenie, które nie jest warte mej miłości i Twej godności.
Patrz, patrz, niech płonie w Twych oczach zazdrość, dzięki której ja mogę mieć sprawność.

Ja już wszystko wiem, ja już wszystko rozumiem.
Ty nauczyłeś mnie kochać, a teraz sam nie umiesz.

Dziękuję Ci za spędzone z Tobą chwile, za Twój radosny uśmiech i spojrzenie miłe.
Za Twoją czułość i zrozumiałość, i w trudnych chwilach pocieszenie.
Za Twą cierpliwość i wytrwałość, za Twych gorących ust rozkosz całą.
Za ciepło Twego wtulonego ciała.
Za to, że gdy ja się poddałem, Ty się nie poddałaś.
A najbardziej dziękuję Ci za miłość i proszę Boga by to się nigdy nie skończyło.

Czasem nie możemy się zrozumieć, czasem pragnę samotności.
Lecz kiedy nie ma Cię przy mnie, wszystko wokół mnie złości.

Nasze spotkanie było czystym przypadkiem.
Zbyt szybko pokochałam.
.
.
Choć rozum zabraniał, serce nie słuchało.
Dziś serduszko samotnie puka i w pustym mieszkaniu Ciebie szuka.

Sorry, że tak przez esemeska, ale tak jakoś wyszło, inaczej nie potrafię.
Chcę Ci to powiedzieć, bo dłużej nie ma sensu takie oszukiwanie.
Lepiej jak to się stanie teraz niż poźniej, im dłużej będzie się to ciągło tym gorzej dla Ciebie.
Nie potrafię Cię dłużej zwodzić w końcu jesteśmy dorośli i napewno kiedyś to zrozumiesz.
Wiem, będzie Ci ciężko, ale wierz mi, mi jest też ciężko.
Piszę, bo ktoś Ci to musi powiedzieć - Święty Mikołaj nie istnieje! :)

Przyjaciel, to ktoś, kto pozwala mi być taką, jaka jestem i nie myśli, że jestem niespełna rozumu.
Ktoś, kto z wyrazu mojej twarzy odczytuje, że potrzebuję porozmawiać o tym, co się dzieje lub nie w moim życiu.
Udziela mi wsparcia bez osądzenia.

Jesteś najwspanialszą przyjaciółką, w całym ludzkim tłumie, ponieważ oprócz łez swoich, także mój smutek i łzy rozumiesz.

Dopiero teraz zrozumiałam jaki jesteś dla mnie ważny.
Czuję się strasznie, bo mam świadomość, że skrzywdziłam kogoś, kogo nie chciałam.
Wybacz mi proszę.
.
.

Bo nie wszystko, czego nie rozumiesz jest złem, które trzeba zniszczyć.

Ten wiersz jest dla Ciebie, posłuchaj a zrozumiesz.
.
.
gdy księżyc chodzi po niebie, ja o Tobie marze i śnię, lecz gdy go nie ma, smutek otula mnie.

Życie jest piękne, gdy kocha się wspólnie, gdy jedno serce drugie rozumie.