Choć nas gnębi smutku zmora, pijmy zdrowie fundatora

Wypijmy zdrowie boi (toast na szlaku żeglownym)

Wypijmy za policję drogową, która sama pije, a innym nie da.

Zebraliśmy się tu po to, by sobie popić. Wypijmy za to, żeśmy się tu zebrali.

Wypijmy za nieustające pragnienie.

Wypijmy za to, że nie ma na świecie takiej rzeczy, za którą nie można by wypić.

Wypijmy za to, byśmy mieli tyle zmartwień, ile kropli pozostanie w naszych kieliszkach.

Wypijmy za nasze żony i kochanki (aby nigdy nie spotkały się ze sobą)

Każdy wypity kieliszek to gwóźdź do naszej trumny. Pijmy więc tak, by trumna się nie rozpadła.

Pijmy, bo szkło korzenie zapuszcza...

Pijmy Żywca, bo się Okocim (zasłyszane w Warszawie); Pijmy Żywiec, aż się Okocim

Pijmy, bo w Pikutowie dnieje

Pijmy, bo szkło nasiąka; ... bo szkło się męczy

Rok się już kończy, rok się zaczyna, otwórzmy więc nową butelkę wina i razem wypijmy za nasze zdrowie, aż się zakręci nam troszeczkę w głowie.