M, ma, mm, mama.
.
.
- nie wiesz co to jest? Twój telefon uczy się mówić.

Nie zawsze trzeba mówić to co się wie, lecz zawsze trzeba wiedzieć to co się mówi!

W moim sercu kryjesz się.
Kim Ty jesteś ? - pytam Cię.
Mówić nie chcesz, spać już chcesz i dobranoc w usta ślesz.

Żeby księżyc umiał mówić, to by wyznał myśli me i powiedział by ciuchutko, że ja bardzo kocham Cię!

I choć będziemy na ziemi to chyba mówić nie trzeba, że stworzę specjalnie dla Ciebie taki malutki kawałek nieba.

Chcę z Tobą być, z Twojej szklanki pić.
Mówić Ci kochanie, drapać Cię po brzuszku i spać z Tobą w łóżku.

Mówić kocham Cię jest łatwiej, niż liczyć krople dziennego deszczu.
Lecz nie ma takich opadów, których krople dadzą tyle radości, co ja chcę dać Tobie ciepła i miłości.

Gdyby księżyc umiał mówić, gdyby odgadł myśli me, to napewno by wypaplał, jak ja bardzo kocham Cię.

Chcę z Tobą żyć, z Twojej szklanki pić.
Robić Ci śniadanie, mowić Ci - kochanie.
Spać obok na łóżku, drapać Cię po brzuszku, bo bardzo Cię kocham mój kwiatuszku.

Chcę Ci opowiedzieć.
.
.
tak trudno wymówić te słowa.
Bo widzisz.
.
.
ja Ciebie.
.
.
I znowu muszę od nowa.
Czy słyszysz jak serce mi bije? Tak było, tak jest i tak będzie.
Serca nie da się oszukać.
Teraz już się nie wycofam.
Bo widzisz.
.
.
Ja Cię naprawdę bardzo kocham.

Sercami wszystkich miłości na świecie pisałbym Twoje imię na niebie, aż brakłoby miejsca.
A jest go tak wiele.
.
.
niesamowicie.
A ja tak bardzo Cię Kocham nad życie.

Zamiast mowić swej Renacie: - No Renata! Ściągaj gacie! Radze, spróbuj z innej beczki: - Czy nie cisną Cię majteczki?

czym tu gadać, jeśli nie ma o czym mówić

Gdyby księżyc umiał mówić,
Gdyby odgadł myśli me.
To na pewno by wypaplał,
Jak ja mocno kocham Cię.