Ptak nie potrafiący śpiewać, słońce bez promieni, noc bez księżyca, to jak miłość bez zrozumienia i wierności.

Światło księżyca otula na plaży moją postać .
.
.
w tych pięknych snach.
Ze wspomnieniem pocałunków trudno się rozstać, pozostał tylko we włosach piach.

Przy blasku księżyca, przy nocnej ciszy mówię do Ciebie, Ty mnie nie słyszysz.
I nawet nie wiesz, że ktoś o tej porze myśli o Tobie, bo spać nie może.

Pora na dobranoc, bo już księżyc świeci, dzieci spać już idą, miś po flaszke leci.

Kiedy w okiennice pierwsza iskra wpłynie, pierwszy ptak zakwili, w gniazdku na kominie księżyc dawno żarem swoim już nie świeci, wtedy poznasz, że już nowy dzionek leci.

Ten wiersz jest dla Ciebie, posłuchaj a zrozumiesz.
.
.
gdy księżyc chodzi po niebie, ja o Tobie marze i śnię, lecz gdy go nie ma, smutek otula mnie.

Żeby księżyc umiał mówić, to by wyznał myśli me i powiedział by ciuchutko, że ja bardzo kocham Cię!

Noc już dawno nastała, Gwiazdy świecą na niebie, A księżyc oświetla drogę, Którą całusy płyną do.
.
.
Ciebie!

Już słoneczko zaszło, a na niebie księżyc lśni.
Śpij spokojnie i milutko, czas na słodkie sny!

Jak aniołek słodko śpisz, na skrzydełkach wzbijasz się po sny.
Wokół gwiazdy, księżyc świeci, a Ty dalej w górę lecisz.
I tak trwa to aż do rana, gdy Cię piórkiem lekko smyram, byś się obudziła i ze mną miło dzień spędziła.

Po zachmurzonym i aksamitnym niebie, w blasku księżyca i świetle gwiazd, płynie serduszko moje do Ciebie, by dać Ci buzi i iść już spać.
Dobranoc.
.
.

Księżyc ziewa, gwiazdka mruga i zapada nocka długa.
Ale zanim zamkniesz oczy sms-ik Cię zaskoczy.
.
.
Życzę Tobie dobrej nocy, zmykaj spać pod tuzin kocy.

Księżyc uśmiech ma na buzi, ja się tulę do podusi.
Ty też zamknij oczka swoje i będziemy spać we dwoje.

Rozbłysły gwiazdy na niebie, księżyc puszcza oczko do Ciebie.
Pod osłoną nocy tęsknią moje oczy.
Noc ciemna, lecz wesoła, więc piszę do swego Anioła.
Piszę skromnie: Dobranoc, kocham, nie zapomnij o mnie!