Elo! Znalazłem w końcu w necie tę lekturę której szukałeś! Wysyłam Ci ją sms-em!

Sorry, że tak przez esemeska, ale tak jakoś wyszło, inaczej nie potrafię.
Chcę Ci to powiedzieć, bo dłużej nie ma sensu takie oszukiwanie.
Lepiej jak to się stanie teraz niż poźniej, im dłużej będzie się to ciągło tym gorzej dla Ciebie.
Nie potrafię Cię dłużej zwodzić w końcu jesteśmy dorośli i napewno kiedyś to zrozumiesz.
Wiem, będzie Ci ciężko, ale wierz mi, mi jest też ciężko.
Piszę, bo ktoś Ci to musi powiedzieć - Święty Mikołaj nie istnieje! :)

Leżę w wannie cała naga, moje ciało się domaga, abyś w końcu przyszedł do mnie, pocałował w usta skromnie.
A ten czas spędził ze mną na zabawie w noc tą piękną.

Jesteś Światełkiem na końcu ciemnego tunelu,
Ręką podana nad przepaścią,
Ścieżką w gąszczu

Matki i dzieci, niezależnie od tego,
Jak bardzo się nawzajem kochają,
Potrafią się też dotkliwie ranić.
Nagły wybuch złego humoru czy frustracji,
Nieprzemyślany osąd, trochę ślepej niewdzięczności
Mogą ugodzić prosto w serce.
Gdyby można było wymazać wszystkie przejawy
Mojej nieuprzejmości i głupoty, braku zrozumienia...
Lecz jeśli w życiu króluje miłość,
Wszystko w końcu dobrze się układa.
Miłość bowiem kruszy zamknięte serca
I uczy nas wyrozumiałości,
Przecież jesteśmy tylko ludźmi,
Ty i ja.
Kocham Cię taką, jaka jesteś.
Nie chcę żadnej innej Mamy!

W pierwszym wagonie olbrzymie słonie.
Dalej żyrafy... lisy... niedźwiedzie...
Na samym końcu pyszny tort jedzie...
Zające z miną uśmiechniętą wołają:
Dziś jest Twoje święto...
Jadą do Ciebie życzenia... jadą...