Kochaj deszcz, tylko on na Ciebie leci.

Choć oczy są zamknięte, to i tak leci łza.
Z kroplami deszczu, dotyka Ziemi dna.
.
.

Już północ, nie mogę zasnąć.
Za oknem deszcz, jakby odbicie gorących łez na moim policzku.
Myślę o Tobie, wiatr wieje, ale nie suszy łez - omija je, jakby chciał zostawić je na wieki.
Tylko po co mi one?

Mrozu nima, śniegu nima, gdzie ta pierdolona zima? Sanki kurwa zardzewiały, narty też się rozjebały, tylko deszczyk pada z nieba, więc się napić dzisiaj trzeba.
.
.

Gdy za oknem wiszą szare chmury, a z nieba siąpi wilgotny deszcz, dzień nie może być bardziej ponury, aż kark przeszywa zimny dreszcz.
Pomyśl wtedy, że gdy deszcz przeminie, ptaki rozpoczną chóralny śpiew, tęcza na niebie się rozwinie, a Tobie minie cały gniew.

Piękne słowa z ust dziś płyną, niechaj nigdy nie przeminą.
Miłość słodkim jest owocem na deszczowe, zimne noce.
Słodkie czółko Twe całuję, miłe sny Ci ofiaruję.

Jesteś jak oddech ziemi, zroszonej rannym deszczem, jesteś słońca promieniem, który świeci mi jeszcze.
Jesteś jak słowik, który co wieczór przylatuje, jesteś.
.
.
I za to Ci dziękuję!

Noc nauczyła mnie marzyć.
Gwiazdy miłością darzyć.
Deszcz nauczył mnie szlochać, a Ty nauczyłeś mnie kochać.

Kiedy się urodziłaś padało, ale to nie był deszcz - to były łzy, płakało niebo, bo straciło swoją najpiękniejszą gwiazdę.
.
.

Jesteś miła tak jak nikt, lubię ciepło oczu Twych, lubię nawet w deszczu obok Ciebie iść, miastem, gdy się skrada zmierzch.

Miłość to morska głębina, miłość to burza i deszcz, miłość to chłopak i dziewczyna, więc kochaj jeśli tylko chcesz.

Kocham Cię o każdej porze, w moim domu czy na dworze.
Czy jest zimno, czy deszcz leje, moje serce wciąż szaleje.

Jeśli pocałunek byłby kroplą deszczu, wysłałabym Ci.
.
.
deszcz.
Jeśli przytulenie byłoby sekundą, wysłałabym.
.
.
godzinę.
A jeśli miłość byłaby człowiekiem, wysłałabym Ci.
.
.
siebie.

By Cię dotykać - deszczem się stanę, by spływać tysiącami pocałunków po Twych policzkach, zaklętych w małe kropelki.