Ileż serca Ci oddałem, ileż duszy sobie odebrałem.
.
.
A Ty mnie oszukałaś, z innymi się chadzałaś.
.
.
Ja w rozpaczy zamykam swe serce i nie dam go już nikomu! Dość mam cierpienia, dość mam kłamstwa, dość mam miłości!

Życzę Ci
aby przeżyty wstrząs po stracie przyjaciela
nie pogrążył Cię w smutku na zawsze.
Poprzez przeżywanie cierpienia
możemy w dowolny sposób kształtować to,
co pozostało nam po jego stracie.

Życzę Ci
abyś mógł przeżyć w pełni swój smutek.
I nie powinieneś starać się go ukryć.
Cierpienia nie da się pogrzebać -
z nim musimy się uporać.
Tak jak z pnia drzewa,
cios za ciosem, rzeźbi się ławę,
tak i my musimy każdą stratę
mozolnie przepracować".
Dzięki temu uzyskamy "strukturę",
która będzie mogła stać się w przyszłości
fundamentem naszego poczucia bezpieczeństwa,
podstawą naszej miłości.