Cieszcie się sobą małżonkowie, Po wszystkim dni Waszego życia. Których Bóg Wam użyczył, Bo taki jest Wasz udział. W życiu i wspólnym trudzie, Razem dzielicie radość, I smutek, prawo i obowiązki.
Choć serce pęka z miłości, ja Cię wreszcie żegnam. To koniec, a zarazem początek nowej epoki. Dość płakania, dość smutku, dość. . . dość tego! Nas nie było i nie będzie, to był tylko sen.