Dziękuję Ci, ze znosiłaś moje humory, prowokacje,
Lenistwo, bunt, złość, hałas i niechlujstwo,
Głupotę i popisy, całą gamę wybryków,
Które dzieciak obmyśla, aby zobaczyć,
Na jak wiele może sobie pozwolić.
Ty jednak nie przestawałaś mnie kochać.
Jak to możliwe... Nie wiem.
Ale dziękuję Ci.